شهر اصفهان در طول تاریخ با توجه به موقعیت جغرافیایی خود یکی از مراکز جاذب گردشگران اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، فراغتی و …، چه در حوزه داخلی و خارجی بوده است. به همین منظور، توجه به زیرساخت­های اقامتی یکی از ضرورت­های توسعه گردشگری در این شهر است. باوجود نقش محوری‌ای که موقعیت مکانی هتل‌ها در چشم‌اندازهای شهری و نیز ساخت گردشگری شهری مدرن دارند،

این بخش هم در مطالعات شهری و هم در مطالعات گردشگری کمتر موردتحقیق پژوهشگران قرارگرفته است. به همین منظور در این مقاله به‌صورت کاربردی، با روش توصیفی- تحلیلی در قالب مدل تلفیقی AHP و GIS به تحلیل فضایی و مکان‌یابی هتل­های شهر اصفهان پرداخته‌شده است. نتایج تحقیق نشان داده است، الگوی فضایی منطقه بندی از مکان­های مناسب و سازگار هتل­های شهراصفهان در نزدیکی مقاصد گردشگری در مجاورت هسته اصلی شهر است. که این الگو، در ادامه این روند بافاصله گرفتن از مرکز شهر به علت تراکم بیشتر کاربری‌های ناسازگار در مناطق دورتر، کاهش میابد.