هدف از این مطالعه بررسی و آزمایش مجموعه ای از فرضیه های مرتبط با عوامل تاثیر گذار بر گرایشات مالی و استراتژیک در بودجه بندی سرمایه ای در صنعت هتلداری میباشد. نتایج براساس 176 پاسخ به پرسشنامه ی مدیران هتل‌های شهرهای ایران می باشد. یافته ها نشان می دهند که بودجه بندی سرمایه ای بیشتر بر گرایشات مالی استواراست که شامل ایجاد مزیت رقابتی، توان مالی و نقدینگی میباشد وگرایشات استراتژیک که شامل جریان وجه نقد، بازدهی و دوره بازگشت سزمایه می باشد در اولویت دوم قرارمیگیرد.
ومطابق با نظر مالکان هتل تنظیم شده است و برای عوامل تاثیر گذار دیگر مانند قرارداد مدیریتی، تجربه کاری مدیریت، مالکیت خصوصی یا عمومی وسن هتل نقش کمرنگ تری دیده شده است. با توجه به وابستگی بیش از اندازه سرمایه گذاران در صنعت هتلداری به اطلاعات بودجه بندی سرمایه ای، این مسئله می تواند تصمیم گیران در این زمینه را در پروژه های سرمایه گذاری بلند مدت تحت تاثیر قرار دهد، حدس زده می شود که بودجه بندی سر مایه ای در هتل هایی که برای اداره امور خود قراردادهای مدیریتی منعقد میکنند و مدیریت از مالکیت جدا میباشد و مالک هتل خود را درگیر فرآیند بودجه بندی میکند پایین تر از حد بهینه میباشد.